น้องหมีที่รัก

         หมี เป็นลูกของปุย ซึ่งปุยเป็นหมาที่ถูกเจ้าของเก่านำมาปล่อย ผู้เขียนรู้จักกับปุยตอนที่เรียนอยู่ป.ตรี ปี 1 ตอนนั้นปุยยังไม่ตั้งท้อง
          พอถึงวันที่ผู้เขียนต้องมาซ้อมรับน้องหอใน ผู้เขียนจึงรู้ว่าปุยตั้งท้อง และใกล้ออกแล้ว ปุยได้ออกลูกจำนวน 6 ตัว ที่ห้องใต้บันไดของหอประชุมที่มหาลัยที่ผู้เขียนเรียนอยู่ ผู้เขียนและเพื่อนได้ย้านปุยและลูกๆไปไว้ที่หอใน เนื่องจากที่หอประชุมเวลาที่ไม่มีคนเข้าไปใช้งานจะถูกปิดไว้ ผู้เขียนกลัวว่าปุยจะออกมาหาอาหารกินไม่ได้
         หลังจากที่ย้ายปุยมาที่หอเสร็จแล้ว ผู้เขียนและเพื่อนได้ผลัดกันมาดูแล ให้อาหารปุย พอลูกของปุยโตพอที่จะกินอาหหารเองได้ ก็มีผู้ใจบุญนำไปเลี้ยง 4 ตัว ซึ่งก็เหลือปุยกับลูกอีก รวมเป็น 3 ตัว ผู้เขียนเลยนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน น้าของผู้เขียนก็ได้ขอปุยและลูกอีกหนึ่งตัวไปเลี้ยง
         ตอนนี้เลยเหลืออยู่กับผู้เขียนเพียง 1 ตัว คือ เจ้าหมี

งานปัจฉิมฯ

          ต่างคนก็ต่างเดินไปตามทางฝันของตน คงได้รวมตัวกันอีกครั้งนะ เดอะแก๊งค์ #คิดถึงจังวันที่กอดคอกันร้องไห้

ทริปแห่เทียนพรรษาอุบลราชธานี

          ทริปนี้เป็นทริปแห่เทียนพรรษาอุบลราชธานี ประจำปี 2559 มีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด 4 คน ประกอบด้วย อ้อแอ้ ตั้ว ฟลุค และผู้เขียน ซึ้งทริปนี้ถือว่าเป็นทริปที่มีทั้ง ความสุข ความเหนื่อย ความฮา และความทรงจำดีๆ และสิ่งที่ประทับใจที่สุดของทริปนี้คือ เดิน เดิน เดิน และก็เดิน #ขอบคุณผู้ร่วมเดินทาง

ลักษณะของสุนัขพันธุ์โกลเดน

          วันนี้ผู้เขียนจะพามาคุยเรื่องหมาๆอีกแล้ว วันนี้จะถึงคิวของโกลเดน ซึ่งหลายๆคนคงจะรู้แล้วว่าโกลเดนเป็นสุนัขขี้เล่น เรามาดูกันดีกว่าว่านอกจากขี้เล่นแล้ว ยังมีอะไรในตัวสุนัขพันธุ์นี้อีก

ลักษณะของสุนัขโกลเด้น รีทรีฟเวอร์

           ดูจากสีขนที่เหลืองเป็นสีทองไปทั้งตัว ประกอบกับใบหน้ากว้างและดูปราดเปรียวแล้ว ลักษณะทุกอย่างของสุนัขพันธุ์นี้ส่อให้เห็นถึงท่าทีอันสุภาพเป็นมิตร สุนัขพันธุ์นี้จึงเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลก รูปร่างอันงดงามของโกลเด้น รีทรีฟเวอร์นั้นใช่ว่าจะสวยแต่รูปก็หาไม่ ความสามารถของมันนั้นไม่เบา ไม่แพ้พันธุ์เก็บนกชนิดอื่นๆ หรือพวกพันธุ์สแปเนี่ยลตัวเป้งๆ ในระหว่างฤดูหนาวของแคนาดาซึ่งหนาวใช่ย่อย มันก็ยังลุยเก็บนกเป็ดน้ำได้อย่างสบาย

          โกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขขนาดใหญ่ที่มีความคล่องตัวสูง เป็นสุนัขที่มีความเฉลียวฉลาดมากมากจนสามารถนำมาฝึกเพื่อใช้งานได้ เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีขนาดไม่เล็กหรือไม่ใหญ่จนเกินไป จัดว่าเป็นสุนัขที่มีประสาทสัมผัสดีเลิศทั้งในด้านของการฟังเสียง การดมกลิ่นสะกดรอย นอกจากนี้ยังมีสายตาอันเฉียบคมและแม่นยำ ด้วยเหตุนี้วงการทหารและตำรวจในหลายๆ ประเทศจึงได้นำสุนัขพันธุ์นี้มาฝึกเพื่อไว้ช่วยงานราชการ อาทิเช่น ตรวจค้นยาเสพติด, ดมกลิ่นสะกดรอยคนร้าย, ยามรักษาความปลอดภัย แต่ที่ดูเหมือนจะได้รับความนิยมสูงสุด ก็เห็นจะได้แก่ฝึกให้เป็นสุนัขนำทางคนตาบอด ทั้งนี้เพราะโกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขซึ่งฉลาด แต่ไม่ค่อยเจ้าเล่ห์หรือซุกซนเหมือนสุนัขบางพันธุ์
          สำหรับในด้านของสายพันธุ์ ในยุคสมัยแรกๆ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์จะมีสีเฉพาะสีทองหรือสีน้ำตาลออกไปทางเหลือง ( ซึ่งก็มีด้วยกันหลายเฉด ) แต่พอมาในช่วงหลังๆ ก็ได้เกิดสายพันธุ์ใหม่ ซึ่งมีขนสีน้ำตาลเข้มหรือน้ำตาลไหม้ ซึ่งสีนี้ก็เป็นสีที่นิยมมากพอสมควรทั้งในยุโรปและอเมริกา เนื่องจากเป็นสีที่แปลกใหม่
          ลักษณะทั่วไป : โครงสร้างได้สัดส่วน และดูแข็งแกร่งทรงพลัง เป็นสุนัขที่มีความกระตือรือร้นตลอดเวลา ค่อนข้างสงบเสงี่ยม ไม่ส่งเสียงโดยไม่มีเหตุผล มีขนาดปานกลาง ไม่เทอะทะเก้งก้างจนดูเกะกะ
          เป็นสุนัขที่มีนิสัยค่อนข้างจะเป็นมิตรกับทุกๆ คน ดังนั้นจึงสามารถพาไปไหนมาไหนโดยไม่สร้างปัญหา มีความเฉลียวฉลาด ว่านอนสอนง่าย เป็นสุนัขที่มีความปราดเปรียวและอดทน ลีลาในการย่างก้าวหรือไหวเป็นไปด้วยความนิ่มนวล 
          อุปนิสัย : มีความกระตือรือร้นตลอดเวลา ค่อนข้างสงบเสงี่ยม ไม่ส่งเสียงโดยไม่มีเหตุผล มีขนาดปานกลาง ไม่เทอะทะเก้งก้างจนดูเกะกะ

ขอบคุณข้อมูลจาก : https://sites.google.com/site/koldenrithrifwexr/laksna-khxng-kolden-ri-thrif-wexr

ความสูญเสีย

         
          เมื่อวันที่ 21 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ผู้เขียนได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก นั่นก็คือมารดาของผู้เขียนเอง
          มารดาผู้เขียน เริ่มป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ เมื่อประมาณวันที่ 10 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 และเริ่มเข้ารักษาตัวที่ โรงพยาบาลสว่างวีระวงศ์ เมื่อเช้าวันที่ 18 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 จะได้ส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลวารินชำราบในเย็นวันเดียวกัน ทางแพทย์ได้วินิจฉัยว่าเป็นโรคฉี่หนู
          เช้าวันที่ 19 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ทางโรงพยาบาลวารินชำราบ ได้ส่งตัวมารดาผู้เขียนไปที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ มารดาของผู้เขียนได้รักษาตัวอยู่ที่ห้อง ICU ไม่สามารถรับประทานอาหาร และหายใจเองได้ แต่ยังสามารถสื่อสารกันผู้เขียนและญาติๆได้
          เช้าวันที่ 21 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ผู้เขียนได้เดินทางกลับมหาวิทยาลัย เพื่อกลับมาทำหน้าที่นักศึกษา เวลา 12.00 น. ผู้เขียนได้โทร.สอบถามอาการของมารดากับบิดา ก็ได้ทราบว่ามารดาจะรับประทานอาหารได้ และได้ออกจากห้อง ICU
          เวลา 14.00 น. ผู้เขียนได้รับโทรศัพท์จากบิดา ให้กลับบ้านด่วน เนื่องจากมารดาได้เสียชีวิตแล้ว ในเวลา 13,52 น.
          ถึงแม้ว่าผู้เขียนและบิดาจะสูญเสียคนในครอบครัวที่เป็นที่รักยิ่งไปแล้ว แต่ภายในใจของผู้เขียนและบิดายังคงคิดถึง และรู้สึกว่ามารดาของผู้เขียนยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆไม่เคยหายไปไหน ถึงแม้จะอยู่คนละภพ แต่ผู้เขียนเชื่อว่าความรักความห่วงใยที่มีให้กัน สามารถสื่อถึงกันได้เสมอ

ถึง คุณแม่ดาวมณี คูณคง(มารดา)
จากคุณพ่ออุด กันยามา(บิดา) และนางสาวพิมพ์จันทร์  กันยามา(บุตรสาว)

Staffรับน้องหอใน59

     เมื่อปลายเดือนสิงหาคน ปี 59 ที่ผ่านมา ผู้เขียนและเพื่อนๆ ได้มีโอกาสร่วมเป็นStaffรับน้องหอใน ปี 59 ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ซึ่งผู้เขียนได้อยู่ฝ่ายพยาบาล และฝ่ายปลุกน้อง มีหน้าที่ดูแลน้องๆขณะที่อยู่ในช่วงรับน้อง และปลุกน้องในตอนเช้าเพื่อมาทำกิจกรรมออกกำลังกาย และกิจกรรมต่างๆที่ทางหอในได้จัดขึ้น

ทีมสันทนาการสาขา

          เมื่อวันที่ 11 เดือนกันยายนที่ผ่านมา คณะครุศาสตร์ สาขาภาษาไทย ซึ่งเป็นสาขาที่ผู้เขียนกำลังศึกษาอยู่ ได้มีการรับน้องภาษาไทยรุ่นที่ 7 และตัวผู้เขียนเองได้ร่วมเป็นฝ่ายสันทนาการต้อนรับและให้ความบันเทิงแก่รุ่นน้องภาษาไทย