ความสูญเสีย

         
          เมื่อวันที่ 21 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ผู้เขียนได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก นั่นก็คือมารดาของผู้เขียนเอง
          มารดาผู้เขียน เริ่มป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ เมื่อประมาณวันที่ 10 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 และเริ่มเข้ารักษาตัวที่ โรงพยาบาลสว่างวีระวงศ์ เมื่อเช้าวันที่ 18 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 จะได้ส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลวารินชำราบในเย็นวันเดียวกัน ทางแพทย์ได้วินิจฉัยว่าเป็นโรคฉี่หนู
          เช้าวันที่ 19 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ทางโรงพยาบาลวารินชำราบ ได้ส่งตัวมารดาผู้เขียนไปที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ มารดาของผู้เขียนได้รักษาตัวอยู่ที่ห้อง ICU ไม่สามารถรับประทานอาหาร และหายใจเองได้ แต่ยังสามารถสื่อสารกันผู้เขียนและญาติๆได้
          เช้าวันที่ 21 เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 ผู้เขียนได้เดินทางกลับมหาวิทยาลัย เพื่อกลับมาทำหน้าที่นักศึกษา เวลา 12.00 น. ผู้เขียนได้โทร.สอบถามอาการของมารดากับบิดา ก็ได้ทราบว่ามารดาจะรับประทานอาหารได้ และได้ออกจากห้อง ICU
          เวลา 14.00 น. ผู้เขียนได้รับโทรศัพท์จากบิดา ให้กลับบ้านด่วน เนื่องจากมารดาได้เสียชีวิตแล้ว ในเวลา 13,52 น.
          ถึงแม้ว่าผู้เขียนและบิดาจะสูญเสียคนในครอบครัวที่เป็นที่รักยิ่งไปแล้ว แต่ภายในใจของผู้เขียนและบิดายังคงคิดถึง และรู้สึกว่ามารดาของผู้เขียนยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆไม่เคยหายไปไหน ถึงแม้จะอยู่คนละภพ แต่ผู้เขียนเชื่อว่าความรักความห่วงใยที่มีให้กัน สามารถสื่อถึงกันได้เสมอ

ถึง คุณแม่ดาวมณี คูณคง(มารดา)
จากคุณพ่ออุด กันยามา(บิดา) และนางสาวพิมพ์จันทร์  กันยามา(บุตรสาว)